ESO: rachunkowość dla opcji na pracownice przez David Harper Znaczenie powyżej Niezawodność Nie przejdziemy do gorącej debaty na temat tego, czy firmy powinny wydawać opcje na akcje pracownicze. Powinniśmy jednak ustalić dwie rzeczy. Po pierwsze, specjaliści w FASB (Financial Accounting Standards Board) chcieli, aby opcje kosztowały od początku lat dziewięćdziesiątych. Pomimo nacisków politycznych, wypłaty stały się mniej lub bardziej nieuniknione, gdy Międzynarodowa Izba Rachunkowa (RMSR) tego wymagała z powodu zamierzonego nacisku na konwergencję między amerykańskimi i międzynarodowymi standardami rachunkowości. Po drugie, wśród argumentów słuszna debata dotyczy dwóch podstawowych cech informacji dotyczących rachunkowości: trafności i rzetelności. Sprawozdania finansowe wykazują standard istotności, gdy zawierają wszystkie istotne koszty poniesione przez firmę - a nikt nie kwestionuje poważnie, że opcje są kosztami. Raportowane koszty w sprawozdaniu finansowym osiągają standardy wiarygodności, gdy są mierzone w sposób bezstronny i dokładny. Te dwie cechy istotności i niezawodności często kolidują w ramach rachunkowości. Na przykład nieruchomość jest wykazywana według kosztu historycznego, ponieważ koszt historyczny jest bardziej wiarygodny (ale mniej istotny) niż wartość rynkowa - to znaczy możemy wiarygodnie ocenić, ile wydano na zakup nieruchomości. Przeciwnicy wykraczają poza priorytet niezawodności, nalegając, że koszty opcjonalne nie mogą być mierzone z zachowaniem spójności. FASB chce nadać priorytet znaczeniu, wierząc w to, że w przybliżeniu prawidłowe ujęcie kosztów jest ważniejsze niż dokładne pomijanie tego faktu. Niezbędne ujawnienie informacji Od teraz w marcu 2004 r. Obecna zasada (FAS 123) wymaga ujawnienia, ale nie uznania. Oznacza to, że szacunki kosztów opcji muszą być ujawnione jako przypis, ale nie muszą być ujęte w kosztach rachunku zysków i strat, gdzie mogłyby zmniejszyć zysk (zyski lub dochody netto). Oznacza to, że większość firm faktycznie podaje cztery dochody na akcję (EPS) - chyba że dobrowolnie wybiera rozpoznanie opcji, które setki już zostały zrobione: w rachunku zysków i strat: 1. Podstawowy EPS 2. Rozwodniony EPS 1. Pro Forma Podstawowy EPS2. Pro forma rozcieńczony EPS rozcieńczony EPS rejestruje pewne opcje - te, które są stare i w pieniądzu Kluczowym wyzwaniem w obliczaniu EPS jest potencjalne rozmycie. W szczególności mamy do czynienia z wybitnymi, ale niewykorzystanymi wariantami, starymi wariantami przyznanymi w poprzednich latach, które mogą być łatwo przekształcone w akcje zwykłe w dowolnym momencie (dotyczy to nie tylko opcji na akcje, ale także długów zamiennych i niektórych instrumentów pochodnych.) Rozwodniony EPS próbuje uchwycić ten potencjalny rozmycie z wykorzystaniem metody skarbowej zilustrowanej poniżej. Nasza hipotetyczna spółka posiada 100 000 akcji zwykłych, ale także 10.000 wybitnych opcji, które są w sumie. Oznacza to, że otrzymali oni 7-ciu wykonywania akcji, ale od tego czasu wzrosła do 20: Podstawowy EPS (akcje zwykłe z zysku netto) jest prosta: 300 000 000 3 000 na akcję. Rozwodniony EPS wykorzystuje metodę kapitału własnego, aby odpowiedzieć na następujące pytanie: hipotetycznie, ile akcji zwykłych byłoby wybitnych, gdyby wszystkie opcje pieniężne były realizowane dzisiaj W powyższym przykładzie powyżej, ćwiczenie mogło dodać 10 000 akcji zwykłych do baza. Jednak symulowane ćwiczenia zapewniły firmie dodatkową gotówkę: przychody z realizacji w wysokości 7 EUR za opcję, a także ulgę podatkową. Korzyść podatkowa to prawdziwa gotówka, ponieważ firma może zmniejszyć dochód do opodatkowania poprzez zysk opcji - w tym przypadku 13 za wykonaną opcję. Dlaczego? Ponieważ IRS będzie zbierać podatki od posiadaczy opcji, którzy będą płacić zwykły podatek dochodowy z tego samego zysku. (Zwróć uwagę, że ulga podatkowa dotyczy niekwalifikowanych opcji na akcje. Tak zwane opcje na akcje motywacyjne (ISO) mogą nie podlegać odliczeniu od podatku dla firmy, ale mniej niż 20 przyznanych opcji to normy ISO). Pozwala sprawdzić, jak stało się 100.000 akcji zwykłych 103,9 tys. Rozwodnionych akcji w ramach metody skarbowej, która, pamiętaj, jest oparta na symulowanych ćwiczeniach. Zakładamy, że wykonujemy 10 000 opcji pieniężnych, które same zwiększają 10.000 akcji zwykłych do bazy. Ale firma odzyskuje dochody z ćwiczeń wynoszące 70 000 (7 sztuk na jedną opcję) i 52 000 (52) (13 zysków x 40 stawki podatkowej 5,20 na jedną opcję). To świetny rabat pieniężny w wysokości 12,20 euro, czyli rzecz biorąc, za opcję za łączną kwotę 122 000. Aby zakończyć symulację, zakładamy, że wszystkie dodatkowe pieniądze są wykorzystywane do odkupienia akcji. Przy obecnej cenie 20 na akcję spółka kupuje 6.100 akcji. Podsumowując, konwersja 10.000 opcji tworzy tylko 3 900 dodatkowych akcji netto (10.000 opcji przeliczonych minus 6.100 akcji odkupu). Oto formuła, w której (M) aktualna cena rynkowa, (E) cena wykonania, (T) stawka podatku i (N) liczba wykonanych opcji: Pro Forma EPS rejestruje nowe opcje przyznane w ciągu roku Dokonaliśmy przeglądu jak rozcieńczony EPS zawiera wpływ niespłaconych lub starych opcji pieniężnych przyznanych w poprzednich latach. Ale co robimy z opcjami przyznanymi w bieżącym roku podatkowym, które mają zerową wartość wewnętrzną (to znaczy, zakładając, że cena wykonania jest równa cenie akcji), ale są kosztowna, ponieważ mają one wartość czasu. Odpowiadamy, że korzystamy z modelu wyceny opcji w celu oszacowania kosztu utworzenia niepieniężnego kosztu, który zmniejsza osiągnięty dochód netto. Metoda z zapasami skarbowymi zwiększa mianownik wskaźnika EPS poprzez dodanie akcji, przy czym pro forma expensing zmniejsza licznik EPS. (Możesz zobaczyć, jak wyliczanie nie podwoi się, ponieważ niektóre sugerują: rozcieńczony EPS zawiera starą opcję, podczas gdy pro forma expensing zawiera nowe dotacje). Przejmujemy dwa wiodące modele, Black-Scholes i binomial, w kolejnych dwóch ratach ale ich skutkiem jest zwykle opracowanie szacunkowej wartości szacunkowej kosztu, która wynosi od 20 do 50 akcji. Chociaż proponowana zasada rachunkowości wymagająca wyliczenia jest bardzo szczegółowa, nagłówek jest wartością godziwą w dniu przyznania dotacji. Oznacza to, że FASB chce, aby firmy szacowały wartość godziwą opcji w momencie przyznania i zapisywania (rozpoznania) tego kosztu w rachunku zysków i strat. Rozważmy poniższą ilustrację z tą samą hipotetyczną firmą, na którą patrzyliśmy powyżej: (1) Rozwodniony EPS oparty jest na podzieleniu skorygowanego zysku netto na 290 000 w rozbiciu na 103,900 akcji. Jednak w ramach pro forma rozwodniona baza akcji może być inna. Więcej informacji można znaleźć w poniższej uwadze technicznej. Po pierwsze widzimy, że nadal mamy wspólne udziały i rozwodnione akcje, w których rozwodnione akcje symulują wykonywanie wcześniej przyznanych opcji. Po drugie, przyjęliśmy dalej, że w bieżącym roku przyznano 5000 opcji. Przyjmijmy, że nasze wzorce szacują, że są warte 40 z 20 akcji, lub 8 za opcję. Całkowity koszt to 40 000. Po trzecie, ponieważ nasze opcje zdarzają się kamizelce klifowej w ciągu czterech lat, amortyzujemy wydatki w ciągu najbliższych czterech lat. Są to założenia dopasowane do zasad: działanie polega na tym, że nasz pracownik będzie świadczył usługi w okresie nabywania uprawnień, więc wydatki mogą być rozłożone w tym okresie. (Chociaż nie udało się nam tego zilustrować, firmy mogą zredukować koszty w oczekiwaniu na przegraną opcji z powodu zakończeń pracowników. Na przykład firma może przewidzieć, że 20 przyznanych opcji zostanie utraconych i odpowiednio zmniejszy koszt). Nasza obecna roczna koszt dotacji opcji wynosi 10.000, pierwsze 25 z 40.000 wydatków. Nasz skorygowany dochód netto wynosi więc 290 000. Dzielimy to zarówno na akcje zwykłe, jak i rozwodnione, aby wyprodukować drugi zestaw liczb pro forma EPS. Muszą one zostać ujawnione w przypisie i najprawdopodobniej wymagają uznania (w treści sprawozdania z dochodów) za lata obrachunkowe rozpoczynające się po 15 grudnia 2004 r. Finalna uwaga techniczna dla odważnych Istnieje pewna kwestia techniczna: stosując tę samą rozwodnioną bazę akcji do obliczania rozwodnionego EPS (rozliczonego rozwodnionego EPS i pro forma rozwodnionego EPS). Technicznie, w rozbiciu pro forma ESP (pozycja iv w powyższym sprawozdaniu finansowym), podstawę akcjonariatu jest dalej powiększana o liczbę akcji, które można nabyć bez amortyzowanego kosztu odszkodowania (tzn., Oprócz przychodów z wykonywania prac i ulgę podatkową). W związku z tym w pierwszym roku, gdy tylko 10 000 z 40 000 kosztów opcjonalnych zostało obciążonych, pozostałe 30 000 hipotetycznie może odkupić dodatkowe 1500 akcji (30 000 20). To w pierwszym roku - produkuje łączną liczbę rozwodnionych akcji w wysokości 105.400 i rozwodnionego zysku w ujęciu 2,75. Ale w czwartym roku wszystko inne jest równe, to 2,79 powyżej byłoby prawidłowe, bo już skończyło się wydobycie 40 000. Należy pamiętać, że stosuje się to tylko do rozcieńczonego EPS pro forma, w przypadku których opłacamy opcje w liczniku Konkluzja Wynagrodzenie to tylko staranne podejście do oszacowania kosztów opcji. Zwolennicy słusznie twierdzą, że opcje są kosztami, a liczysz coś lepiej niż liczyć. Ale nie mogą twierdzić, że szacunki kosztów są dokładne. Rozważmy naszą firmę powyżej. Co zrobić, jeśli gołębi do 6 w przyszłym roku i pozostanie tam Wtedy opcje byłyby zupełnie bezwartościowe, a nasze szacunki wydatków okazały się znacznie przecenione, a nasza EPS byłaby zaniżona. Z drugiej strony, jeśli akcje były lepsze niż się spodziewano, nasze kwoty EPS byłyby zawyżone, ponieważ nasz koszt byłby zaniżony. Opcje na akcje dla pracowników - rachunkowość GAAP Opcjonalne opcje na akcje (ESO), zwane również rekompensatami na akcjach, są prawdopodobnie najpopularniejszą formą odszkodowania motywacyjnego. Istnieje wiele powodów dla tej popularności. Po pierwsze firmy twierdzą, że ESO zwiększają wydajność, dając pracownikom udział w działalności, a tym samym dostosowując motywację pracowników i firm. Po drugie, ESO są postrzegane przez pracowników jako środki na rzecz bogactwa. Tysiące menedżerów, naukowców, księgowych, inżynierów, programistów i sekretarzy stało się milionerami z ESO. Z tego powodu ESO okazały się narzędziem przyciągania utalentowanych i przedsiębiorczych pracowników. Po trzecie, chociaż ESO są formą rekompensaty pracowników, nie mają bezpośrednich efektów przepływu środków pieniężnych. Po czwarte, zgodnie z wcześniejszymi zasadami rachunkowości, ESO dostarczały świadczeń pracowniczych bez konieczności zapisywania kosztów. Opozycja firm wobec propozycji FASB w połowie lat 90., aby odliczyć koszty ESO od dochodów jest dowodem na znaczenie tego czynnika. Charakterystyka opcji na akcje pracownicze Opcja na akcje pracownicze to umowna możliwość przyznana przez spółkę pracownikowi, dzięki której pracownik może zakupić określoną liczbę akcji spółki po określonej cenie w określonym terminie. Na rysunku 6.10 przedstawiono opcję przyznawaną pracownikowi. Cena wykonania jest ceną, za jaką pracownik ma prawo do nabycia akcji. Cena wykonania często jest równa cenie akcji OD z dniem przyznania dotacji. Data przyznania uprawnień jest najwcześniejszą datą, w jakiej pracownik może skorzystać z opcji - pracownik może wykonywać tę opcję w dowolnym terminie po dacie uprawnień. Większość ESO posiada okresy ważności od 2 do 10 lat. Gdy cena akcji jest wyższa niż cena wykonania, opcja ta jest in-the-money. Jest to zły pieniądz, gdy cena akcji jest niższa od ceny wykonania. Opcje na akcje pracownicze pasują do dwóch ogólnych kategorii: zachęty i niekwalifikowanych. Uprawnione lub uprzywilejowane podatki kwalifikowane, opcje na akcje nie podlegają opodatkowaniu, dopóki nie zostaną sprzedane przez pracownika. Opcje te muszą być przyznawane w wartości godziwej, a zapasy muszą być trzymane przez dwa lata od daty przyznania dotacji i przez rok od dnia ich wykonania. Różnica między ceną wykonania a ceną sprzedaży jest zwykle opodatkowana jako zwykły dochód. Opcje zapasów niekwalifikowanych nie mają zalet podatkowych na kwalifikowane opcje. Opcje te są czasami przyznawane z dyskontem od wartości rynkowej, a pracownicy są opodatkowani w czasie wykonywania różnicy między ceną wykonania a wartością rynkową akcji. W takim przypadku przedsiębiorstwo korzysta z potrącenia podatkowego równego kwocie dochodu uznanej przez pracownika. Rachunkowość i sprawozdawczość dla ESO Istnieją dwie główne kwestie księgowe dotyczące ESO: (1) rozwodnienie zysku na akcję (EPS) oraz (2) uznanie kosztu opcji na akcje pracownicze jako koszt bieżącego dochodu. W tej sekcji omówiono oba kwestie. Rozwodnienie zysku przypadającego na jedną akcję. SFAS128 uznaje potencjalne rozbieżności z ESO przy ustalaniu rozwodnionego zysku na akcję. Metoda z zapasami skarbowymi decyduje o stopniu rozwodnienia w oparciu o zarówno cenę wykonania, jak i bieżącą cenę akcji. ESO w pieniądzu są uważane za rozwadniające papiery wartościowe i wpływają na rozwodniony składnik aktywów. Niewykonane pieniądze są uważane za papiery wartościowe zabezpieczające przed kradzieżą i nie mają wpływu na rozwodniony składnik aktywów. Wydatki na rekompensatę. Rachunkowość i raportowanie dla ESO są określone w SFAS 123 i jego następcy, SFAS 123 (R). SFAS 123 nie wymagał, aby firmy uznawały koszt ESO w dochodach z rachunkowości, zamiast tego zachęcano przedsiębiorstwa do uznania tego kosztu. Zgodnie z oczekiwaniami większość firm nie uznała kosztów ESO. SFAS 123 wymagały jednak od firm ujawnienia w notatce dochodu netto pro forma (i EPS), które odzwierciedlały koszt rekompensaty wynikający z ESO. Przeciwnicy rachunkowości w ramach SFAS 123 potępiali standardy nieuwzględnienia kosztów odszkodowań w jednostce rachunku zysków i strat. W środowiskach politycznych po Enronie przejrzystość w raportowaniu finansowym stała się popularna, a SFAS zmieniono w SFAS 123 (R). Niniejsze zmienione standardowe upoważnienie ujmowało koszty odszkodowania dotyczące opcji na akcje pracownicze w jednostce rachunku zysków i strat. Określenie kosztów rekompensat za ESO w danym okresie jest procesem dwuetapowym: (1) określanie kosztów udzielonych ESO oraz (2) amortyzowanie tego kosztu w okresie przysługującego prawa do ustalania kosztów odszkodowania za każdy okres. Omawiamy każdy krok: Określenie kosztu ESO. Koszt ESO ustalany jest w momencie przyznania dotacji. Koszt ESO jest wynikiem wartości godziwej poszczególnych opcji i liczby opcji, które mają zostać wydane. Wartość godziwa ESO jest określona przez zastosowanie modelu wyceny opcji (zazwyczaj modelu Black-Scholes) od daty przyznania. Na rysunku 6.11 przedstawiono czynniki wpływające na wartość godziwą opcji. (Zapewniamy dodatkową dyskusję na temat kosztów i korzyści związanych z ESO w dodatku 6B). Chociaż nie podamy szczegółowych informacji na temat określania wartości opcji, wskazujemy, że oczekiwany czas życia opcji opiera się na przewidywanej dacie wykonania, a nie na dzień uprawnień. Liczba opcji, o których mowa w karcie, zależy od dostosowania liczby opcji przyznanych do przewidywanego rotacji pracowników w przewidywanym okresie obowiązywania opcji. Jak już wspomniano, koszt ESO jest określany tylko raz, w czasie dotacji. Nie dokonuje się korekt tego kosztu, nawet jeśli nastąpi zmiana wartości godziwej ESO. Amortyzacja kosztów ESO. Choć firmy mają nadzieję, że ESO zmotywują pracowników do pracy w interesie akcjonariuszy, określają również minimalne okresy nabywania uprawnień, aby dalej dostosowywać motywacje pracowników i firmy w perspektywie długoterminowej. Oczekuje się, że korzyść z tytułu ESO utrzyma się przynajmniej do czasu, gdy pracownik będzie mógł skorzystać z tej opcji. W związku z tym wartość godziwa przyznanych ESO jest amortyzowana metodą liniową w okresie nabywania uprawnień. Wydatki na rekompensatę za okres są oparte na skumulowanej amortyzacji wszystkich dotychczasowych i obecnych ESO, które nie zostaną jeszcze przyznane. Chociaż wybitne warianty (przy braku efektów zachęcających) stanowią potencjalny koszt netto dla obecnych akcjonariuszy, nie nakładają na spółkę ani stałego zaangażowania w przepływy środków pieniężnych ani nie wymagają przydziału środków od akcjonariuszy. W szczególności ESO nie mają wpływu ani na całkowite zobowiązania, ani na kapitał własny: jakiekolwiek przeniesienie majątku następuje tylko pomiędzy obecnymi akcjonariuszami a potencjalnymi akcjonariuszami (pracownikami). Konsekwencją analizy jest to, że chociaż należy wziąć pod uwagę potencjalną redukcję wartości bieżących udziałów kapitałowych (np. W analizie kapitału własnego), można ją zignorować w celu oceny wypłacalności i płynności (np. W analizie kredytowej). Źródło: John J. Wild, analiza sprawozdań finansowych Opcje pracowników pracowniczych - księgowość GAAP dla księgowości w oparciu o zapasy (wydano 1095) Niniejsze oświadczenie ustanawia standardy rachunkowości i sprawozdawczości finansowej dla planów wynagrodzeń pracowników w formie akcji. Plany te obejmują wszystkie uzgodnienia, w ramach których pracownicy otrzymują akcje lub inne instrumenty kapitałowe pracodawcy lub pracodawcy ponoszą zobowiązania wobec pracowników w kwotach ustalonych na podstawie ceny akcji pracodawców. Przykładami są plany zakupu akcji, opcje na akcje, akcje na akcje ograniczone i prawa do wzrostu wartości akcji. Niniejsze oświadczenie dotyczy również transakcji, w których jednostka emituje instrumenty kapitałowe w celu nabycia towarów lub usług od osób nieuprawnionych. Transakcje te muszą być rozliczane w oparciu o wartość godziwą otrzymanej zapłaty lub wartość godziwą wyemitowanych instrumentów kapitałowych, w zależności od tego, która z nich jest bardziej wiarygodnie mierzalna. Ujmowanie wynagrodzeń w oparciu o zapasy dla pracowników Niniejsze oświadczenie definiuje metodę księgowania akcji pracowniczych lub podobnego instrumentu kapitałowego opartą na wartości godziwej i zachęca wszystkie podmioty do przyjęcia tej metody rozliczania wszystkich swoich planów wynagrodzeń pracowniczych. Pozwala to jednak również jednostce na dalsze zmierzenie kosztów rekompensat za te plany przy wykorzystaniu wewnętrznej metody księgowej określonej w opinii APB nr 25, w zakresie stanu zapasów wydanych pracownikom. Metoda oparta na wartości godziwej jest lepsza od metody Opinia 25 w celu uzasadnienia zmiany zasady księgowania w opinii APB nr 20, Zmiany w rachunkowości. Podmioty, które zdecydują się pozostać w księgach rachunkowych w opinii nr 25, muszą ujawniać pro forma informacje o dochodach netto i, jeśli są prezentowane, zysk na akcję, tak jakby zastosowano metodę rachunkowości opartą na wartości godziwej zdefiniowanej w niniejszym oświadczeniu. W metodzie opartej na wartości godziwej koszt odszkodowania jest mierzony w dacie przyznania w oparciu o wartość nagrody i jest ujmowany w okresie świadczenia usług, co zwykle stanowi okres nabywania uprawnień. Zgodnie z metodą opartą na wartości wewnętrznej, koszt odszkodowania to nadwyżka, jeśli istnieje, notowania rynkowej ceny na dzień przyznania lub innej daty wyceny nad kwotą, jaką pracownik musi płacić w celu nabycia zapasów. Większość stałych planów opcji na akcje - najpowszechniejszy typ planu wypłaty akcji - nie ma wewnętrznej wartości w dniu przyznania, a w opinii nr 25 nie są dla nich uznawane żadne koszty odszkodowania. Koszt rekompensaty jest uznawany za inne typy planów wynagrodzeń w formie akcji w opinii 25, w tym plany o zmiennych charakterystykach, zazwyczaj oparte na wynikach. Nagrody z tytułu nagród w formie nagród Wymagane do rozliczenia poprzez emisję instrumentów kapitałowych W przypadku opcji na akcje, wartość godziwą ustala się przy użyciu modelu wyceny opcji, który uwzględnia cenę akcji na dzień przyznania, cenę wykonania, przewidywaną trwałość opcji, zmienność zapasów bazowych oraz przewidywanych dywidend, a także stopy procentowej bez ryzyka dla przewidywanego okresu użytkowania opcji. Podmioty niepubliczne mogą wykluczyć współczynnik zmienności w szacowaniu wartości ich opcji na akcje, co powoduje pomiar w wartości minimalnej. Wartość godziwa opcji szacowana na dzień przyznania nie jest następnie korygowana o zmiany cen bazowych lub ich zmienności, okresy wykupu, dywidendy na akcje lub stopę procentową wolną od ryzyka. Wartość godziwa udziału w kapitale nonvested (zwanym zwykle akcjami zastrzeżonymi), przyznawanego pracownikowi, jest mierzona po cenie rynkowej akcji nieograniczonej w dacie przyznania, chyba że zostanie nałożona restrykcja po przyznaniu pracownikowi w tym przypadku szacuje się wartość godziwą, biorąc pod uwagę to ograniczenie. Plany zakupu akcji pracowniczych Plan poboru akcji pracowniczych, który umożliwia pracownikom zakup akcji po dyskontowaniu z ceny rynkowej, nie jest wyrównawczy, jeśli spełnia trzy warunki: a) dyskonto jest stosunkowo niewielkie (co najmniej 5% spełnia ten warunek automatycznie, chociaż w w niektórych przypadkach większy rabat może być również uzasadniony jako niezgodny ze stanem faktycznym); b) zasadniczo wszyscy pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze mogą uczestniczyć w sprawiedliwy sposób; c) plan nie zawiera cech opcjonalnych, takich jak umożliwienie pracownikowi nabycia zapasów na stały rabat od mniejszej ceny rynkowej w dniu przyznania lub dnia zakupu. Wynagrodzenia z tytułu nagród pieniężnych Wymagane do rozliczenia przez płacenie gotówki Niektóre plany wynagrodzeń w formie akcji wymagają, aby pracodawca płacił pracownikowi, na żądanie lub w określonym terminie, kwotę pieniężną ustaloną przez podwyższenie ceny akcji pracodawcy z określonego poziomu. Jednostka musi mierzyć koszt odszkodowania tej nagrody w wysokości zmian cen akcji w okresach, w których nastąpiły zmiany. Niniejsze oświadczenie wymaga, aby sprawozdania finansowe pracodawców zawierały pewne ujawnienia dotyczące ustaleń dotyczących wynagrodzenia pracowników w formie akcji, niezależnie od metody ich uwzględnienia. Kwoty pro forma, które muszą być ujawnione przez pracodawcę, które nadal stosuje przepisy dotyczące rachunkowości w opinii 25, odzwierciedlają różnicę między kosztami rekompensaty, jeśli występują, ujęte w wyniku netto i powiązanym koszcie, mierzone metodą opartą na wartości godziwej określoną w niniejszym Oświadczenie, w tym ewentualne skutki podatkowe, które zostałyby ujęte w rachunku zysków i strat, gdyby zastosowano metodę opartą na wartości godziwej. Wymagane kwoty pro forma nie będą odzwierciedlać innych korekt w odniesieniu do przychodów lub zysku na akcję. Efektywna data i przejście Wymagania księgowe niniejszego oświadczenia są skuteczne w przypadku transakcji zaciągniętych w latach podatkowych, które rozpoczynają się po 15 grudnia 1995 r., Chociaż mogą zostać przyjęte w momencie emisji. Wymogi dotyczące ujawniania niniejszego oświadczenia są skuteczne w odniesieniu do sprawozdań finansowych za lata obrachunkowe rozpoczynające się po 15 grudnia 1995 roku lub za wcześniejszy rok budżetowy, dla którego niniejsze Oświadczenie jest początkowo przyjęte w celu rozpoznania kosztów rekompensat. Ujawnienia dotyczące pro forma wymagane dla podmiotów, które zdecydują się nadal mierzyć koszt odszkodowania za pomocą opinii 25, muszą obejmować skutki wszystkich nagród przyznanych w latach budżetowych, które rozpoczynają się po 15 grudnia 1994 r. Ujawnienia pro forma dotyczące nagród przyznanych w pierwszym roku podatkowym rozpoczynającym się po grudniu 15, 1994 r., Nie muszą być uwzględniane w sprawozdaniu finansowym za dany rok obrotowy, lecz powinny być zaprezentowane później, gdy sprawozdania finansowe za dany rok obrotowy są prezentowane w celach porównawczych wraz ze sprawozdaniami finansowymi za późniejszy rok budżetowy. ODBIÓR INFORMACJI BIBLIOTEKOWYCH 073102 Plany FASB dotyczące planowania opcji na akcje pracowników Norwalk, CT, 31 lipca 2002 r. Rozliczanie opcji na akcje pracownicze w ostatnich miesiącach wzbudziło nowe zainteresowanie. W ciągu ostatnich kilku tygodni miały miejsce dwa ważne zmiany. Kilka dużych amerykańskich firm ogłosiło zamiar zmiany metody rachunkowości dla opcji na akcje pracownicze na podejście, w którym ujmuje się koszt wartości godziwej opcji przyznanych w związku z osiągniętym zyskiem. Rozumiemy, że wiele innych firm rozważa także przyjęcie tej metody. FASB docenia te firmy, ponieważ uznanie kosztów rekompensat dotyczących wartości godziwej przyznanych opcji na akcje pracownicze jest preferowanym podejściem w obowiązujących standardach rachunkowości w USA (FASB Statement nr 123, rozliczanie wynagrodzenia w oparciu o zapasy). Jest to również zabieg popierany przez coraz większą liczbę inwestorów i innych użytkowników sprawozdań finansowych. Kiedy FASB opracował FAS 123 w połowie lat dziewięćdziesiątych, Zarząd zaproponował wymaganie tego leczenia, ponieważ uważał, że był to najlepszy sposób na zgłaszanie wpływu opcji na akcje pracownicze w sprawozdaniu finansowym spółki. FASB zmodyfikował tę propozycję w obliczu silnej opozycji przez wiele osób w środowisku biznesowym iw Kongresie, które bezpośrednio zagrażały istnieniu FASB jako niezależnego organizatora norm. Dlatego też, podczas gdy FAS 123 przewiduje, że uznanie kosztów za wartość godziwą przyznanych opcji na akcje pracownicze jest preferowanym podejściem, pozwoliło na dalsze stosowanie istniejących metod, z ujawnieniem w przypisach do sprawozdania finansowego o skutku pro forma na dochody i dochody netto na akcję, jak gdyby zastosowano korzystną metodę rozpoznawania kosztów. Do tej pory tylko garstka firm zdecydowała się stosować preferowaną metodę. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) zakończyła debatę nad rozliczaniem płatności w formie akcji, w tym opcji na akcje pracownicze oraz ogłoszonych planów przedstawienia opinii publicznej w czwartym kwartale 2002 r. Wniosek ten wymagałby, aby przedsiębiorstwa korzystały z RMSR standardy rozpoznania, począwszy od 2004 r., wartości godziwej opcji na akcje pracownicze przyznawanych jako koszt w celu osiągnięcia zarobionych zysków. Choć istnieją pewne istotne różnice między metodami w projekcie IASB a tymi zawartymi w FAS 123, podstawowym podejściem jest samimdashfair pomiar wartości opcji na akcje pracownicze przyznany z uwzględnieniem kosztów w okresie nabywania uprawnień. FASB aktywnie działa z RMSR i innymi głównymi krajowymi instytucjami normalizacyjnymi, aby doprowadzić do konwergencji standardów rachunkowości na głównych światowych rynkach kapitałowych. Rada ściśle monitoruje rozważania w sprawie płatności w formie akcji przez IASBrsquos i wzywa wszystkie zainteresowane strony do zgłaszania uwag do RMSR w sprawie swojego projektu po jego wydaniu w tym roku. Dodatkowo FASB planuje wydać zaproszenie do komentowania podsumowujące propozycje IASBrsquos i wyjaśniające kluczowe różnice między jej przepisami a obowiązującymi standardami rachunkowości Stanów Zjednoczonych. Następnie FASB rozważy, czy powinna zaproponować wszelkie zmiany w standardach Stanów Zjednoczonych w zakresie rozliczania rekompensaty w formie akcji. W międzyczasie, w odpowiedzi na wnioski firm rozważające przestawienie się na preferowaną metodę w ramach FAS 123, FASB planuje także rozważyć na swoim 7 sierpnia spotkanie publiczne, czy powinna podjąć ograniczony zakres, szybki projekt związany z przepisem przejściowym w FAS 123. Zastosowanie dosłownie, istniejący przepis przejściowy w systemie FAS 123 wymagałby od firm, które zdecydują się na zmianę metody preferencyjnej w celu dokonania prospektywnego wyboru opcji na akcje przyznanych po dacie zmiany. Ten przepis przejściowy był odpowiedni, gdy wydano FAS 123 w 1995 r., Ponieważ wówczas firmy nie dysponowały informacjami dotyczącymi wyceny dotyczących wcześniejszych dotacji opcji na akcje pracownicze. Jednak nie jest to już przypadek z uwagi na wymogi dotyczące ujawniania informacji, które obowiązują od 1995 r. W ramach FAS 123. O rady ds. Standardów rachunkowości finansowej Od 1973 r. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej była wyznaczoną organizacją w sektorze prywatnym w celu ustalania standardów rachunkowości finansowej i sprawozdawczości. Standardy te regulują sporządzanie sprawozdań finansowych i są oficjalnie uznawane za autorytatywne przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd oraz Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów. Standardy te są niezbędne do sprawnego funkcjonowania gospodarki, ponieważ inwestorzy, wierzyciele, biegli rewidenci i inni opierają się na wiarygodnych, przejrzystych i porównywalnych informacjach finansowych. Więcej informacji na temat FASB znajduje się na stronie internetowej fasb. org. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej Doradzanie inwestorom publicznym za pośrednictwem przejrzystych informacji wynikających z wysokiej jakości standardów sprawozdawczości finansowej opracowanych w niezależnym, prywatnym sektorze, otwartym procesie.
No comments:
Post a Comment